Orzecznictwo

Błąd powódki nie został spowodowany nieprawidłowym działaniem innych osób lub organizacją pracy przez pracodawcę, ale własnym działaniem powódki, która w sposób nie dość rzetelny i sumienny wykorzystała posiadane narzędzia do zgromadzenia odpowiedniej dokumentacji wspólnoty, którą administrowała. W konsekwencji doprowadziło to do naruszenia interesu osób, na których rzecz wykonywała czynności zarządzania nieruchomością*.

Umieszczenie na elewacji budynku wspólnoty szyldu (reklamy działalności gospodarczej członka wspólnoty) wykracza poza zakres korzystania z części wspólnej nieruchomości w ramach przysługującego właścicielowi lokalu udziału, a wspólnota mieszkaniowa jest uprawniona do zawierania umów obligacyjnych dotyczących pobierania pożytków z części wspólnych budynku – w tym wynikających z prawa do umieszczania reklam na elewacji budynku*.

W marcu 2017 roku Sąd Rejonowy w Olsztynie (sygn. akt: IX W 427/17) rozstrzygał sprawę nietypową, bo związaną z nielegalnym parkowaniem, a tego rodzaju sprawy rzadko trafiają na wokandę. Sprawa dotyczyła kierowcy, który naruszył zakaz postoju w miejscu innym niż wyznaczone w strefie zamieszkania, to jest dopuścił się wykroczenia z art. 97 Kodeksu wykroczeń w związku z art. 49 ust. 2 pkt 4 ustawy Prawo o ruchu drogowym.

27 lutego 2020 roku w sprawie prowadzonej pod sygnaturą akt: III CZP 59/19 Sąd Najwyższy wypowiadał się w kwestii budzącej pewne wątpliwości i rozstrzygał występujące w orzecznictwie rozbieżności dotyczące oceny skutków, jakie niesie ze sobą niezapewnienie wszystkim właścicielom udziału w głosowaniu nad uchwałą podejmowaną przez wspólnotę mieszkaniową w trybie indywidualnego zbierania głosów.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wtedy, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Prawa właścicieli lokali do korzystania z nieruchomości wspólnej określone zostały w art. 140 k.c., który stanowi, że w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy; w tych samych granicach może rozporządzać rzeczą. Określa je również art. 206 k.c., który stanowi, że każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli.

Sąd Apelacyjny w Krakowie w wyroku z dnia 8 marca 2016, sygn. akt I ACa 1626/15, zajmował się w swoich rozważaniach kluczowym momentem dla każdej umowy o dzieło lub umowy o roboty budowlane, jaką są kwestie związane z procedurą odbiorową.

W sprawie zakończonej wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z 25 kwietnia 2019 roku (sygnatura akt II SA/Ke 131/19) analizie poddane zostały przepisy z zakresu partycypacji mieszkańców w rozbudowie infrastruktury technicznej, konkretnie dotyczące wodociągów i kanalizacji.