Rada gminy nie może zmieniać zasad partycypacji w budowie infrastruktury

Sprawa dotyczyła uchwały z 2008 roku, której przedmiotem było ustalenie zasad udziału mieszkańców gminy w budowie infrastruktury, z ograniczeniem do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej. W treści uchwały zdecydowano, że budowa infrastruktury technicznej może być realizowana przy współudziale mieszkańców. Partycypacja polegać miała na wnoszeniu przez mieszkańców sum pieniężnych na konto gminy, z przeznaczeniem na realizację inwestycji polegającej na budowie sieci wodociągowej i kanalizacyjnej. Następnie, wartość dokonywanych wpłat miała być zaliczona na poczet opłaty adiacenckiej związanej ze wzrostem wartości nieruchomości wywołanym budową wspomnianych urządzeń. Jednocześnie w uchwale ustalono stawkę procentową opłaty adiacenckiej na poziomie 30% różnicy wartości nieruchomości. Opłata ta miała wynosić jednak 0% w odniesieniu do właścicieli i użytkowników wieczystych, którzy uczestniczyli w kosztach budowy poprzez wspomniane wnoszenie sum pieniężnych na konto wskazane przez gminę.

Interwencja prokuratora

Skargę na uchwałę wniósł prokurator w ramach swoich uprawnień do sprawowania kontroli nad przestrzeganiem porządku prawnego, w odniesieniu do działań administracji i uchwalanych przepisów prawa miejscowego. W skardze wskazywał, że uchwała jest nieważna, ponieważ dopuszcza się obrazy przepisów ustawy o samorządzie gminnym oraz ustawy o gospodarce nieruchomościami. Naruszenie polegać miało na błędnym przyjęciu, że wskazane w treści uchwały przepisy stanowią podstawę prawną do wydania tego typu aktu. Tymczasem przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami upoważniają organ wykonawczy samorządu terytorialnego do ustalenia stawki procentowej opłaty adiacenckiej, ale nie pozwalają na uregulowanie zasad jej ponoszenia.

Uchwała stanowi akt prawa miejscowego, jednak jak akcentowano w skardze, przypadki możliwości kreowania tego typu prawa wynikają z przepisów powszechnie obowiązujących. Prokurator wskazywał, że przywołana przez gminę podstawa prawna, to jest artykuł 18 ustęp 2 punkt 15 ustawy o samorządzie gminnym stwarza jedynie możliwość poszerzenia katalogu właściwości rady gminy poprzez ustawy szczególne, nie jest to jednak samodzielna podstawa do przyjęcia uchwały. Podobnie artykuł 144 i 146 ustęp 2 oraz artykuł 148 ustęp 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami nie mogą stanowić podstawy przyjęcia uchwały podobnej do zaskarżonej. Prokurator w skardze argumentował, że jedyną poprawną formą uczestniczenia właścicieli w kosztach budowy urządzeń infrastruktury jest opłata adiacencka ustalana w drodze decyzji. Kwestie przyłączenia nieruchomości do sieci reguluje ustawa o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, wskazując, że osoba ubiegająca się o przyłączenie zapewnia realizację budowy przyłączy. Przyłączenie nie jest więc uzależnione od konieczności poniesienia innych dodatkowych kosztów. Na zakończenie prokurator wskazał również, że paragraf 7 zaskarżonej uchwały odnoszący się do ustalenia decyzją burmistrza opłaty adiacenckiej, także narusza prawo, ponieważ stanowi powtórzenie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Stanowisko rady miejskiej

Rada miejska wniosła o oddalenie skargi, wskazując, że wojewoda nie kwestionował jej zapisów, a sama treść uchwały nie wymaga uczestnictwa w budowie infrastruktury a jedynie wskazuje, że istnieje taka możliwość. Opłaty na rzecz budowy infrastruktury miał...