Zaliczka na fundusz remontowy

Mała wspólnota mieszkaniowa to taka, gdzie liczba lokali wyodrębnionych i niewyodrębnionych nie jest większa niż siedem. Do zarządu nieruchomością wspólną nie mają wówczas zastosowania przepisy ustawy o własności lokali, tylko przepisy Kodeksu cywilnego o współwłasności (chyba że współwłaściciele co innego postanowili w umowie). W takiej nieruchomości nie ma uchwał oraz całej procedury ich podejmowania i zaskarżania. Nie istnieje obowiązek zwoływania zebrań, nawet tych rocznych. Nie ma też zarządu. Każdy z właścicieli zarządza nieruchomością, a właściciele podejmują decyzje w formie zgody na ich dokonanie. Do czynności zwykłego zarządu potrzebna jest zgoda większości współwłaścicieli liczona według wielkości udziałów. W braku takiej zgody każdy ze współwłaścicieli może żądać upoważnienia sądowego do dokonania czynności. Do czynności, które przekraczają zakres zwykłego zarządu, potrzebna jest jednomyślność. W jej braku współwłaściciele, których udziały wynoszą co najmniej połowę, mogą żądać rozstrzygnięcia przez sąd, który orzeknie, mając na względzie cel zamierzonej czynności oraz interesy wszystkich współwłaścicieli. W związku z tym, że właściciele zarządzają bezpośrednio, może dojść do wprowadzenia zarządcy tylko poprzez zawarcie ze wszystkimi właścicielami umów o zarządzanie.

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Są to między innymi przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej, przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił, oraz przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego. Mieszkanie może być majątkiem wspólnym lub majątkiem osobistym jednego z małżonków (...