Wspólnota mieszkaniowa jest podatnikiem podatku dochodowego, a dochód przez nią uzyskiwany jest, co do zasady, objęty zakresem ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. To zaś oznacza, że może ona osiągnąć dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Dochód ten, przy spełnieniu określonych warunków, podlega zwolnieniu od tego opodatkowania. O tym, czy dochód z tego źródła przychodów objęty jest zwolnieniem z podatku dochodowego, decyduje spełnienie warunków określonych w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z nim, wolne od podatku dochodowego są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych, prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej, uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej innej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi. W orzecznictwie i doktrynie trwa spór, co należy rozumieć przez gospodarkę mieszkaniową i czy mieszczą się w niej lokale użytkowe we wspólnocie mieszkaniowej. WSA we Wrocławiu, w wyroku sygn. akt I SA/Wr 190/12, uznał, że zaliczki wpłacane przez właścicieli lokali należy kwalifikować jako pochodzące z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i podlegające zwolnieniu z podatku dochodowego, niezależnie od tego, czy wspólnota mieszkaniowa obejmuje tylko lokale mieszkalne, czy także lokale użytkowe. Warunkiem jest jednak to, że budynek jest kwalifikowany jako mieszkalny, a dochody pochodzące z zaliczek przeznaczone zostaną na cele związane z utrzymaniem tych zasobów. Za istotny, z rozważanego punktu widzenia, należy więc uznać nie charakter (mieszkalny czy użytkowy) lokali wchodzących w skład nieruchomości, a charakter całej nieruchomości budynkowej. Dla oceny charakteru nieruchomości duże znaczenia ma zaś rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, w którym zdefiniowano m.in. pojęcie budynek mieszkalny – jako obiekt budowlany, w którym co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny. Z kolej WSA w Warszawie w wyroku z dnia 24 kwietnia 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 1907/13, uznał, że wspólnota mieszkaniowa musi płacić podatek od zaliczek wpłacanych przez właścicieli lokali użytkowych. Wspólnota mieszkaniowa wniosła o interpretację prawa podatkowego, uważając, że zaliczki od właścicieli lokali użytkowych nie powinny być opodatkowane. Izba Skarbowa zakwestionowała jej stanowisko. Przyznała, że pojęcie zasoby mieszkaniowe, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy, odnosi się nie tylko do lokali mieszkalnych, lecz także do pozostałych pomieszczeń i urządzeń budynku mieszkalnego, ułatwiających mieszkańcom dostęp do niego i niezbędnych dla prawidłowego korzystania z mieszkań. Pojęcie to nie odnosi się natomiast do lokali użytkowych, bo ich przeznaczenie jest z zasady niemieszkalne. Część wspólnot mieszkaniowych uważa, że jeśli lokują w banku wpłaty lokatorskie i inne dochody uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, to odsetki naliczone od tych środków pieniężnych, jako pochodzące ze źródła zwolnionego z podatku, podlegają również zwolnieniu. Uzasadniają to tym, że otrzymane odsetki świadczą o efektywności gospodarowania tymi środkami, a poza tym są przeznaczone na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi i można było spotkać się z interpretacjami podatkowymi potwierdzaj...
Dalsza część jest dostępna dla użytkowników z wykupionym planem