Zabezpieczenie wełny na poddaszu

Co radzi ekspert?

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 7.7.1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2021 r., poz. 2351 ze zm.), obiekt budowlany jako całość oraz jego poszczególne części, wraz ze związanymi z nim urządzeniami budowlanymi należy - biorąc pod uwagę przewidywany okres użytkowania - projektować i budować w sposób określony w przepisach, w tym techniczno-budowlanych, oraz zgodnie z zasadami wiedzy technicznej, zapewniając:

• spełnienie podstawowych wymagań dotyczących obiektów budowlanych określonych w załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 305/2011 z dnia 9 marca 2011 r. ustanawiającego zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych i uchylającego dyrektywę Rady 89/106/EWG (Dz.Urz. UE L 88 z 04.04.2011, str. 5, z późn. zm.), dotyczących:
  • nośności i stateczności konstrukcji;
  • bezpieczeństwa pożarowego;
  • higieny, zdrowia i środowiska;
  • bezpieczeństwa użytkowania i dostępności obiektów;
  • ochrony przed hałasem;
  • oszczędności energii i izolacyjności cieplnej;
  • zrównoważonego wykorzystania zasobów naturalnych;
• warunki użytkowe zgodne z przeznaczeniem obiektu;
• możliwość dostępu do usług telekomunikacyjnych, w szczególności w zakresie szerokopasmowego dostępu do Internetu;
• możliwość utrzymania właściwego stanu technicznego;
• niezbędne warunki do korzystania z obiektów użyteczności publicznej i mieszkaniowego budownictwa wielorodzinnego przez osoby niepełnosprawne, o których mowa w art. 1 Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych, sporządzonej w Nowym Jorku dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U. z 2012 r. poz. 1169 oraz z 2018 r. poz. 1217), w tym osoby starsze;
• minimalny udział lokali mieszkalnych dostępnych dla osób niepełnosprawnych, o których mowa w art. 1 Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych, sporządzonej w Nowym Jorku dnia 13 grudnia 2006 r., w tym osób starszych w ogólnej liczbie lokali mieszkalnych w budynku wielorodzinnym;
• warunki bezpieczeństwa i higieny pracy;
• ochronę ludności, zgodnie z wymaganiami obrony cywilnej;
• ochronę obiektów wpisanych do rejestru zabytków oraz obiektów objętych ochroną konserwatorską;
• odpowiednie usytuowanie na działce budowlanej;
• poszanowanie, występujących w obszarze oddziaływania obiektu, uzasadnionych interesów osób trzecich, w tym zapewnienie dostępu do drogi publicznej;
• warunki bezpieczeństwa i ochrony zdrowia osób przebywających na terenie budowy.

Mając powyższe warunki na uwadze, na producencie materiałów w budowlanych ciąży zatem obowiązek zapewnienia, aby wprowadzony na rynek wyrób był bezpieczny dla zdrowia i środowiska zarówno na etapie użytkowania jak i w trakcie prac montażowych. Obowiązujące przy tym w Polsce przepisy nie określają szczegółowo wymagań dotyczących użytkowania obiektów budowlanych, w którym położono wełnę mineralną. Jedynie w zakresie czynności związanym bezpośrednio z wykonywaniem montażu izolacji, tym bardziej montażu izolacji z wełny mineralnej (szklanej oraz skalnej), zastosowanie znajdują odpowiednie przepisy BHP, które dotyczą jednakże zasad bezpieczeństwa pracy w zakresie związanym z pracą m.in. z tym materiałem (np. używanie przez pracowników maseczek, rękawiczek itp.).

Zgodnie przy tym ze stanowiskiem Światowej Organizacji Zdrowie (WHO oraz jej paryskiej Agencji IARC), wełna mineralna (skalna i szklana) jest bezpieczna podczas produkcji, montażu jak i długoletniego użytkowania w budynkach mieszkalnych, fabrycznych i użyteczności publicznej. Włókna zarówno wełny szklanej jak i szklanej nie są również klasyfikowane jako rakotwórcze zgodnie z Uwagą Q zawartą w Dyrektywie 97/69/EWG oraz rozporządzeniu 1272/2008.

Odnośnie jednak oceny wpływu tego materiału na stan zdrowia człowieka odesłać należy do szczegółowej publikacji: M. Kupczewska-Dobecka, S. Czerczak, K. Konieczko, Wełna mineralna. Zagrożenia na użytkowników, stan prawny i zasady bezpiecznego postępowania, Łódź 2019.