Nabycie własności lokalu od spółdzielni

Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu jest najsilniejszym rodzajem prawa do lokalu w spółdzielni mieszkaniowej. Prawo to określane jest jako dziwoląg prawny stworzony w latach 60-tych XX wieku tylko po to, aby nie przyznawać pełnej własności do mieszkań i mimo prób likwidacji istnieje do dnia dzisiejszego. Prawo to w odróżnieniu od lokatorskiego może należeć do kilku osób, jest dziedziczne, podlega egzekucji i może być zbyte. Zbycie tego prawa dla swej ważności wymaga formy aktu notarialnego. Przedmiotem zbycia może być też ułamkowa część, jednak pozostałym współuprawnionym przysługuje prawo pierwokupu, a umowa zbycia zawarta bezwarunkowo jest nieważna. Wynajmowanie lub oddawanie w bezpłatne używanie lokalu nie wymaga zgody spółdzielni, chyba że byłoby to związane ze zmianą sposobu korzystania z lokalu lub przeznaczenia. Dziedziczenie tego prawa następuje na zasadach ogólnych, z tym, że jeżeli prawo do lokalu przeszło na kilku spadkobierców, powinni oni, w terminie jednego roku od dnia otwarcia spadku, wyznaczyć spośród siebie pełnomocnika w celu dokonywania czynności prawnych związanych z wykonywaniem tego prawa. W razie bezskutecznego upływu tego terminu sąd w postępowaniu nieprocesowym wyznaczy przedstawiciela. Dopiero ustanowienie odrębnej własności lokalu, czyli nabycie prawa własności do lokalu daje pełnią praw do lokalu. Właściciel lokalu jest jednocześnie współwłaścicielem budynku i działki pod budynkie...