Powierzchnie użytkowa na potrzeby własnej działalności

W przedmiotowej sprawie deweloper w celu obliczenia powierzchni użytkowej na potrzeby własnej działalności stosuje zasady dotyczące obliczania takiej powierzchni zawarte w Polskiej Normie PN-70/B-02365. Podniosła, że ustawa o VAT nie zawiera żadnych wytycznych, w jaki sposób powinna być obliczana powierzchnia użytkowa dostarczanych lokali oraz domów. Natomiast w praktyce stosowane są liczne sposoby definiowania i obliczania powierzchni użytkowej nieruchomości mieszkalnych, które są zawarte zarówno w normach budowlanych, jak i aktach prawnych różnego rzędu. Minister Finansów w indywidualnej interpretacji prawa podatkowego uznał stanowisko dewelopera w zakresie stosowania definicji powierzchni użytkowej oraz sposobu jej wyliczania w oparciu o Polską Normę PN-70/B-02365 za nieprawidłowe.

Według PN-70/B-02365 powierzchnię użytkową mieszkania mierzy się w następujący sposób: pomiaru dokonuje się metr nad podłogą; w stanie surowym, tzn. bez tynków i okładzin wykonywanych na miejscu; wnęki w ścianach o powierzchni powyżej 0,1 m kw. dolicza się do powierzchni mieszkania; pilastry i inne występy ścienne o powierzchni powyżej 0,1 m kw. potrąca się z powierzchni pomieszczenia i dolicza do powierzchni konstrukcji; części pomieszczenia o wysokości wyższej od poziomu danej kondygnacji nie wyodrębnia się z powierzchni całego pomieszczenia; powierzchnię pomieszczenia ze skośnym sufitem o wysokości powyżej 2,20 m liczy się w 100 procentach, o wysokości od 1,40 m do 2,20 m liczy się w 50 procentach, a poniżej 1,40 m nie wlicza się do powierzchni pomieszczenia; powierzchni zewnętrznych niezamkniętych z...