Sposób podziału kosztów

Każdy właściciel lokalu we wspólnocie mieszkaniowej, oprócz kosztów związanych z utrzymaniem własnego lokalu, jest zobowiązany do ponoszenia kosztów związanych z zarządem nieruchomością wspólną. Zgodnie z przepisami ustawy o własności lokali miernikiem partycypacji właściciela lokalu w kosztach zarządu nieruchomością wspólną jest jego udział w nieruchomości wspólnej określony ułamkiem wpisanym w księdze wieczystej. Uchwała właścicieli lokali może ustalić zwiększenie (zróżnicować) obciążenia z tego tytułu tylko dla właścicieli lokali użytkowych, jeżeli uzasadnia to sposób korzystania z tych lokali. Potwierdził to Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 20 czerwca 1997 roku (sygn. akt: II CKN 226/97).

Jak wynika z art. 12 ust. 3 ustawy o własności lokali, uchwała właścicieli lokali może ustalić zwiększenie obciążenia z tytułu kosztów zarządu dla właścicieli lokali użytkowych, jeżeli uzasadnia to sposób korzystania z tych lokali. Funkcjonowanie i eksploatacja lokali użytkowych we wspólnocie mieszkaniowej wiąże się z reguły ze zwiększonymi wydatkami na utrzymanie nieruchomości wspólnej w porównaniu z lokalami mieszkalnymi. Z tego względu ustawa o własności lokali dopuszcza zwiększenie obciążeń właścicieli lokali użytkowych. Wspólnota mieszkaniowa nie może jednak automatycznie zwiększać obciążenia właścicieli lokali użytkowych z tytułu utrzymania nieruchomości wspólnej bez żadnego uzasadnienia praktycznego. Ustawa wyraźnie wskazuje bowiem, kiedy takie zwiększenie obciążenia jest dopuszczalne, posługując się odpowiednim sformułowaniem, jeżeli uzasadnia to sposób korzystania z tych lokali. Zwiększenie obciążeń właścicieli lokali użytkowych z tytułu utrzymania nieruchomości wspólnej musi zatem mieć związek z takim sposobem używania ich lokali, który powoduje zwiększenie kosztów utrzymania nieruchomości, a także musi być proporcjonalne do tych wyższych kosztów. Nie można zatem uchwałą właścicieli lokali ustalić, że wszyscy właściciel...